نفیرسیمرغ

دنیا 

آهسته

مسکوت

از پیش چشمم می گذرد

چشمان تو اما نه!

---

 

نیم از عالم خاک/

از عالم خیالم!

نفیرسیمرغ...

خسته بودم و چرت نیمه کاره ای هم کنار تخت دلارام زده بودم- خواب بودم اما دلم توی قابلمه می جوشید.

مثل شوالیه های سخاوتمند فی الفور رفت توی آشپزخانه و سرو صدای مایکروویو و کابینت ها درآمد... او به جنگ قابلمه ها رفته بود تا دلم را از تویشان در بیاورد و به جایش ماکارونی بپزد تا فردا نهار را دورهم باشیم و مجبور نشویم باز تخم مرغ بخوریم!

شوالیه آشپز دوست داشتنی من! کنار این بی رمقی ها، خوب دوام آورده ای...

ممنونم

نفیرسیمرغ...